Nekklachten en depressiviteit
Er is een verband tussen nekklachten en depressiviteit.
Door de jaren heen
Op ongeveer 22 jarige leeftijd heb ik serieus in de put gezeten.
In die periode voelde ik me lichamelijk niet lekker en ik was moe en ik kwam in de put.
Ik ging me tegen mijn ouders afzetten. Dat is gelukkig na een aantal maanden weer goed gekomen.
De oorzaak is achteraf gezien mijn nekklachten. In die periode zat ik vaak krom in auto's en ik zat
krom achter mijn bureau. Ik wist toen echter nog niet dat mijn nekklachten de oorzaak was.
Daarna dacht ik dat ik die periode achter me gelaten had.
Ik heb er trouwens nooit een
geheim van gemaakt dat ik toen in de put zat.
Pas toen ik 26 jaar oud was en ik mijn werk niet meer hele dagen kon doen, toen werd
duidelijk dat mijn nekproblemen de oorzaak was van mijn lichamelijke klachten
zoals duizeligheid, vermoeiheid en moeite om me te concentreren.
Ik heb daarna nog een aantal jaren halve dagen gewerkt.
Daardoor zijn mijn nekklachten flink toegenomen, en op 31 jarige
lukte de halve dagen werken niet meer.
Door de toegenomen nekklachten kwam ook de depressiviteit weer terug.
Op 41 jarige leeftijd zag ik mijn oude dossier van mijn huisarts.
Toen werd duidelijk dat de klachten waarvoor ik op 5-jarige leeftijd
in het ziekenhuis was onderzocht, dezelfde zijn als mijn huidige klachten.
Zo werd langzaam duidelijk hoeveel invloed mijn nekklachten hebben op vrijwel mijn hele leven.
Ik ben nu 52 (in 2018), en ik lees steeds meer dat er een verband is tussen nekklachten
en depressiviteit. Dus het wordt tijd dat ik het onder woorden probeer te brengen.
Beschrijving van hoe ik mij dan voel
Wanneer er meer mechanisch druk op mijn nek staat, dan beïnvloed dat
mijn stemming, mijn geestelijke gemoedstoestand.
Dat is niet door de pijn of als gevolg van lichamelijk onbehaaglijk voelen,
maar het werkt direct in op mijn stemming.
Wanneer ik teveel doe en mijn nek wordt teveel belast, dan weet ik van te voren dat
mijn stemming negatiever en depressiever wordt.
Maar ook al weet ik dat van te voren, ik kan er niets aan doen.
Ik kan proberen om me er geestelijk op voorbereiden, maar ik kan niets doen om
dat geestelijke gevoel te verminderen.
Hoe ik me op zulke momenten voel, dat is erg lastig te beschrijven.
Ik voel me dan niet prikkelbaar en ik heb niet de neiging om
anderen te ontwijken. Ik ga ook niet opeens veel meer of minder eten.
Ik voel me niet minder waard dan anderen en ik denk niet negatiever over anderen.
Ik voel me dan wel erg somber, verdrietig en neerslachtig. Ik heb dan weinig hoop voor de toekomst.
Ik heb vooral sterk het gevoel dat ik niet op deze wereld thuis hoor.
Soms maakt het me weinig uit of ik leef of niet.
Het lukt me dan niet om ergens van te genieten. Ik kan mijn negatieve gevoel
niet verlichten door muziek te luisteren of met lekker eten.
Ik ben bekend met allerlei technieken uit de psychologie om met
een depressie om te gaan. Op zulke momenten helpt dat echter totaal niet.
In het verleden deed ik een cursus om met chronische pijn om te gaan, dat is wel waardevol.
Hoe ik er mee om ga
Ik ga met die gevoelgens om, door me een aantal dagen heel rustig te houden.
Door goed op mijn houding van mijn rug en nek te letten. Door mijn nek warm te houden, bijvoorbeeld
met een warme douche. Door me niet ergens druk over te maken.
Door alle dingen die ik nog moet doen (zoals huishouden en administratie) uit te stellen.
Op die manier zakt het na een paar dagen weer.
Naast de invloed op mijn stemming, is er natuurlijk ook de lichamelijke
problemen door de mechanische druk op mijn nek.
Tegen rugpijn en pijn in mijn nek kan ik pijnstillers nemen.
Dat maakt ook dat mijn nekspieren gemakkelijker ontspannen,
waardoor er minder mechanische druk op mijn nek staat.
Een toename van mechanische druk op mijn nek gaat altijd gepaard
met hoofdpijn en meer duizeligheid en vermoeidheid.
De hoofpijn varieert van lichte hoofpijn tot flinke migraine.
Door mijn nekklachten rust ik nooit goed uit, dus vermoeidheid en niet
helder kunnen denken speelt altijd wel een rol.
Wanneer ik medicijnen neem tegen migraine, dan ben ik daarna
nog veel vermoeider.
Bij veel druk op mijn nek voel ik een spanning op heel mijn lichaam
staan. Bij nog meer druk op mijn nek is mijn ademhaling niet
automatisch meer. Bij nog meer druk op mijn nek, gaan mijn spieren verkrampen,
zoals de spieren van mijn armen en mijn buik.
Medicijnen
Ik heb nog nooit antidepressiva gebruikt. Daar heb ik ethische bezwaren tegen
om dat in mijn situatie te gebruiken. Ik heb er veel over gelezen, en
ik vermoed dat mechanische nekklachten een grotere kans geeft dat
antidepressiva averechts werkt.
Osteopatie kan helpen
Wanneer ik veel last heb van mechanische druk op mijn nek, en
een osteopaat of chiropracter lukt het om dat losser te krijgen,
dan wordt ook mijn stemming een heel stuk beter.
Natuurlijk voel ik me meteen een stuk beter als er minder druk
op mijn nek staat, maar mijn stemming wordt in de dagen
daarna nog een heel stuk positiever.
Scheefstand van nekwervels bovenin nek
Het verband tussen nekklachten en depressiviteit schijnt vooral aanwezig
te zijn bij een scheefstand van de bovenste nekwervels.
In 1999 zijn bij mij MRI scans gemaakt.
Hieronder staat een dwarsdoorsnede van het onderste deel van mijn nek,
omdat daar de scheefstand duidelijker te zien is.
Tijdens de MRI scan lag mijn lichaam recht, en mijn hoofd lag recht
in een soort vorm.
De scheefstand die te zien is, is wat binnenin gebeurt, terwijl ik
aan de buitenkant helemaal kaarsrecht lag.
Raar
Wanneer je dit leest en je vind het raar dat ik
over depressiviteit schrijf, dan kan ik dat begrijpen.
Gelukkig hebben veel mensen geen last van depressiviteit en
kunnen zich dat gevoel niet voorstellen.
Rechten: De M.R.I. scans op deze bladzijde zijn
ouder dan de algemene bewaartermijn van 15 jaar,
en maak ik hierbij Public Domain, tenzij anders vermeld.
Laatste wijziging van deze bladzijde: november 2018
