Samenvatting psychiater R. Eijsberg (Roel Eijsberg)

In 1994 liep er een procedure bij de Rechtbank tegen het UWV (dat heette toen het GAK) over mijn WAO-uitkering. De Rechtbank liet mij o.a. onderzoeken door psychiater Roel Eijsberg.

Het gesprek duurde twee uur en de psychiater was vriendelijk en stelde allerlei vragen. Hij vroeg soms ook hoe ik iets bedoelde, en ik kreeg ook de tijd om dat uit te leggen.
Achteraf vertelde ik aan mijn familie dat het een goed gesprek was geweest.

Het laatste kwartier van het twee uur durende gesprek kon ik niet meer uitgebreid over van alles vertellen, door het oplopen van mijn nekklachten. Ik vond zelf trouwens dat het nogal meeviel, want op mijn werk hield ik het op een vergadering meestal niet zo lang vol.

Toen ik echter zijn rapport te lezen kreeg, toen bleek dat een krankzinnig en zeer leugenachtig rapport te zijn.

Later besloot ik dan toch maar om een klacht bij het Medisch Tuchtcollege in te dienen. Eerst bij het Regionaal Tuchtcollege, en daarna bij het Centraal Tuchtcollege.
Tijdens die procedure schrijft de psychiater dingen op die kant nog wal raken. Om zich te verdedigen beweert hij onder andere dat hij een brief van het Riagg niet bij de stukken van de Rechtbank zat (die zet er wel bij) maar dat bij de stukken een brief van een andere Riagg zou zitten (het is onduidelijk of hij op de een of andere manier andere papieren heeft gebruikt).
Volgens mij geeft de psychiater daarmee aan om minachting voor de Rechtbank te hebben. Hij beticht de Rechtbank er van om hem niet de juiste stukken te hebben gestuurd.
Hij geeft aan dat hij de opdracht van de Rechtbank niet heeft uitgevoerd omdat hij zich op iets anders baseerde waarvan de Rechtbank en ik niet weten wat dat is.

Helaas was het voor mij niet mogelijk om bij de zittingen te zijn vanwege de reisafstand. Van mijn advocaat hoorde ik dat de psychiater zijn beweringen niet goed kon onderbouwen.
Het Centraal Tuchtcollege gaf psychiater Roel Eijsberg een waarschuwing voor zijn rapport.

Toen ik echter een keuringsarts van het UWV bij het Medisch Tuchtcollege aanklaagde, toen probeerde het Centraal Tuchtcollege op onjuiste wijze om de waarschuwing tegen Roel Eijsberg flink af te zwakken. Het Centraal Tuchtcollege schrijft ten onrechte in hun beslissing van 18 maart 2003 dat "... zijn de in dat rapport neergelegde psychiatrische bevindingen overeind gebleven."

Laatste wijziging van deze bladzijde: september 2020